« احیای شب قدر »

حضرت امام کاظم (علیه السلام): مَنِ اغتَسَلَ لَیلَةَ القَدرِ وأحیاها إلى طُلوعِ الفَجرِ خَرَجَ مِن ذُنوبِهِ؛ فضائل الأشهر الثلاثة ،ص ۱۳۷ ،ح ۱۴۶ هر کس در شب قدر غسل کند و آن شب را تا سپیده‌دم زنده بدارد، از گناهانش بیرون می‌آید.

(حالات امام حسن مجتبی)

حضرت امام سجاد (علیه لسلام):
إنَّ الحَسَنَ علیه السلام لَم یُرَ فِی شَىءٍ مِن أحوالِهِ إلاّ ذاکِرا لِلّهِ سُبحانَهُ؛ الأمالى، صدوق، ص ۲۲۴
امام حسن علیه السلام در همه حال خداى سبحان را یاد می‌کرد.

« ویژگیهای ایام جوانی »

حضرت امام علی (علیه السلام):
إنَّما قَلبُ الحَدَثِ کَالأَرضِ الخالِیَةِ ما اُلقِیَ فی‌ها مِن شَیءٍ قَبِلَتهُ فَبادَرتُکَ بِالأَدَبِ قَبلَ أن یَقسُوَ قَلبُکَ، وَیشتَغِلَ لُبُّکَ؛ نهج البلاغة، نامه ۳۱
همانا دلِ جوان، مانند زمینِ کشت ‌ناشده است. آنچه در آن افکنده شود، می‌پذیرد. ازاینرو، پیش از آنکه دلت سخت گردد و خِردت سرگرم شود، به تربیت تو همّت گماشتم.

« نخستین زن مسلمان »

حضرت امام حسین (علیه السلام):
أنَّ جَدَّتی خَدیجَةُ بِنتُ خُوَیلِدٍ أوَّلُ نِساءِ هذِهِ الاُمَّةِ إسلاما؛ امالی صدوق، ص ۲۲۲ ،ح ۲۳۹
مادر بزرگم خدیجه دختر خُوَیلِد، نخستین زن مسلمان این امت است.

« ماه میهمانی خدا »

حضرت امام باقر(علیه السلام): شَهرُ رَمَضانَ شَهرُ رَمَضانَ، وَالصّائِمونَ فیهِ أضیافُ اللّهِ وأهلُ کَرامَتِهِ؛ فضائل الأشهر الثلاثة ، ص ۱۲۳ ،ح ۱۳۰ ماه رمضان، ماه رمضان! روزه‌داران در آن، میهمانان خدا و اهل کرامت الهی‌اند.

« عزم راسخ با تن‌پروری ؟! »

حضرت امام علی (علیه السلام): ولا تَجتَمِعُ عَزیمَةٌ ووَلیمَةٌ، مَا أنقَضَ النَّومَ لِعَزائِمِ الیَومِ، وأمحَى الظُّلَمَ لِتَذاکیرِ الهِمَمِ؛ نهج البلاغة، الخطبة ۲۴۱ تصمیم راسخ با سورچرانى (تن‌پرورى) جمع نمی‌شوند. چه بسیار تصمیمهاى روز را که خوابِ شب می‌شکند، و چه بسیار تاریکی‌ها که یاد همّتهاى بلند را از خاطر محو می‌کند.

« علاج ترس »

حضرت امام علی (علیه السلام):
إذا هِبتَ أمرا فَقَع فیهِ، فَإِنَّ شِدَّةَ تَوَقّیهِ أعظَمُ مِمّا تَخافُ مِنهُ؛ نهج البلاغة، الحکمة ۱۷۵
اگر از کارى هراس دارى، خود را در آن بینداز؛ چرا که دلهره و هراس [از خطر] از خودِ خطر، دشوارتر است.

« امان از هوسها و آرزوهای بلند »

حضرت امام علی (علیه السلام):
إنَّما أخافُ عَلَیکُم اثنَتَینِ، اِتِّباعَ الهَوى وطولَ الأَمَلِ، أمَّا اتِّباعُ الهَوى فَإِنَّهُ یَصُدُّ عَنِ الحَقِّ وأمّا طولُ الأَمَلِ فَیُنسِی الاخره. الکافی، ج ۲، ص ۳۳۵ ،ح ۳
من بر شما از دو چیز مى ترسم، پیروى از هوس و آرزوىِ دراز؛ زیرا پیروىِ هوس، از حق باز مى دارد و آرزوى دراز، آخرت را از یاد می برد.

« زیبایی حجاب »

حضرت امام علی (علیه السلام):
صِیانَةُ المَرأةِ أنعَمُ لِحالِها وَ أدوَمُ لِجَمالِها. غررالحکم، ح ۵۸۲۰
محفوظ (حجاب) داشتن زن، به حال او مفیدتر و براى زیبای‌اش پایدارتر است.

« سوگواری حضرت ام البنین (س) »

حضرت امام صادق (علیه السلام):
کانَت اُمُّ جَعفَرٍ الکِلابِیَّةُ تَندُبُ الحُسَینَ علیه السلام وتَبکیهِ وقَد کُفَّ بَصَرُها ، فَکانَ مَروانُ وهُوَ والِ المَدینَةِ یَجیءُ مُتَنَکِّرا بِاللَّیلِ حَتّى یَقِفُ ، فَیَسمَعُ بُکاءَها و نَدبَها؛امالی شجری ، ج ۱، ص ۱۷۵
اُمّ جعفر کِلابى (امّ البنین)، براى حسین علیه السلام مرثیه مى سرایید و مى گریست تا این که چشمانش نابینا شد. مروان ، حاکم مدینه، به صورت ناشناس مى آمد و پشتِ در مى ایستاد و به گریه و مرثیه سرایى او گوش مى داد.