توفیق یک ایرانى به دیدار امام زمان (عج)

ضوء بن على مى گوید: یک نفر ایرانى به من گفت: به شهر سامره رفتم و ملازم در خانه امام حسن عسکرى (علیه السلام) شدم ، حضرت مرا طلبید، وارد خانه آن جناب شدم و سلام کردم، فرمود: براى چه به اینجا آمده اى؟ گفتم : به خاطر شوقى که به شما دارم براى خدمت به اینجا آمده ام.

امام حسن  (علیه السلام) فرمود: بنابراین دربان من باش ، من از آن پس در خانه آن حضرت همراه سایر خادمان بودم ، گاهى به بازار مى رفتم و اجناس مورد نیاز آنان را مى خریدم ، و زمانى که مردها در خانه امام حسن  (علیه السلام) بودند، من بدون اجازه وارد خانه مى شدم ، روزى وارد خانه شدم دیدم امام حسن  (علیه السلام) با چند نفر نشسته بود، ناگاه در اطاق حرکت کرد و صدائى شنیدم ، در همین هنگام امام حسن  (علیه السلام) فریاد زد: بایست! من همانجا توقف کردم و جرئت بیرون رفتن و وارد شدن را نداشتم ، بعد از چند لحظه ، کنیزکى ، که چیزى سرپوشیده همراه داشت از نزد من عبور کرد، آنگاه امام حسن اجازه ورود داد، من وارد خانه شدم ، کنیز را نیز صدا زد، او نزد امام باز گشت ، امام حسن (علیه السلام) به کنیز فرمود: روپوش را از روى آنچه همراه دارى بردار.
کنیز روپوش را برداشت ، کودک سفید و زیبائى دیدم ، امام حسن (علیه السلام) روپوش ‍ روى شکم کودک را برداشت ، دیدم موى سبزى که سیاهى نداشت از زیر گلو تا نافش روئیده شده است . آنگاه به من فرمود: صاحب شما همین است.
سپس به کنیز امر فرمود: او را ببر. بعدا من آن کودک را تا زمان رحلت امام حسن (علیه السلام) ندیدم ، و بعد از رحلت آن آن حضرت ، آن کودک را بار دیگر زیارت کردم ...


الکافی - باب الاشارة الى صاحب الدار(علیه السلام)، حدیث 6، ج 1،ص 329. باب مولد الصاحب (علیه السلام) حدیث 2، ج 1، ص 514 .