پس انداز کردن برای روز مبادا

راه مدرسه‌اش دور بود. همکلاسی‌هایش با ماشین می‌رفتند. آن موقع، روزی دوازده ریال پول توجیبی به او می‌دادیم تا بتواند هم خودش را اداره کند و هم به مدرسه برود. با این که پول کمی بود اما این بچه، هیچ وقت شکایتی نداشت. مدتی که گذشت، متوجه شدیم که اسدالله، زودتر از ساعت همیشگی از خانه بیرون می‌رود و تا مدرسه، پیاده‌روی می‌کند. علت کارش را متوجه نشدیم تا این که یک روز خواهر کوچکش مریض شد. پول کافی برای دوا و درمانش در خانه نبود. وقتی اسدالله متوجه این موضوع شد، رفت و مقداری پول آورد و گفت:«این‌ها را برای روزی مثل امروز پس‌انداز کرده بودم.» طفلکی پیاده مدرسه می‌رفت تا همان دوازده ریال را هم پس‌انداز کند!   شهید اسدالله کشمیری
منبع : سایت صبح